مردم برای شهدای مظلوم غواص سنگ تمام گذاشتند

 برای تشییع شهدای غواص ساعت 4 به میدان امام خمینی رفته بودم. مسیر میدان امام خمینی، خیابان فردوسی، خیابان جمهوری تا بهارستان را به صورت پیاده طی کردم. قرار بود شهدا را از ستاد مشترک سپاه در میدان کلاهدوز پیروزی به سمت بهارستان، خیابان جمهوری، خیابان فردوسی، میدان امام و خیابان امام تشییع کنند. ساعت حرکت از بهارستان ساعت 4 بود. تمام مسیر مملو از جمعیت بود و اوج جمعیت در میدان بهارستان و خیابان مجاهدین اسلام بود. به دلیل ازدحام جمعیت شهدا ساعت 7 به بهارستان رسیدند. در میدان بهارستان جای سوزن انداختن نبود. در قسمتی از مسیر موج جمعیت مردم را حرکت می داد. یاد آن روزها بخیر. آری این غواصان در شب 4 دی سال 1365 در منطقه جریره ام الرصاص به خط دشمن زده بودند. قرار بود بعد از باز شدن مسیر توسط غواصان سایر گردان ها نیز وارد عمل شوند. گردان ما در نخلستان های منتهی به رودخانه اروند مستقر شده بود و اماده ورود به عملیات بودیم. نیمه های شب خبر رسید که عملیات لو رفته و تعدادی از غواصان گردان یونس در وسط اروند با غناسه هدف قرار گرفته اند . خبرها حاکی از این بود که با همان نشان های رمز میان گردان ها خط شکن بچه ها را در آب می زدند. غم سنگینی فضای نخلستان های حاشیه اروند را فرا گرفته بود. تعدادی از غواصان هم بعد از عبور از عرض رودخانه در خط دشمن به اسارت درآمده بودند. با تمام این مشکلات خط دشمن شکسته شده بود و تعدادی از رزمندگان در آن سوی اروند مستقر شده بودند. به دلیل تلفات زیاد با درایت عملیات متوقف و دستور عقب نشینی صادر شد و ما به مقر لشگر بر گشتیم. می گفتند حسین خرازی به شدت گریسته بود و از خدا طلب مرگ کرده بود. البته 15 روز بعد از آن عملیات یعنی در تاریخ 19 دی 1365 عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه شروع شد و به دشمن ضربه سنگینی وارد شد. حسین خرازی هم اسفند سال 1365 در همین عملیان به شهادت رسید. بگذریم چند روز پیش مشخص شد که دشمن بعثی همان زمان غواصان را به صورت دست بسته زنده به گور کرده است. البته امروز مردم تهران در تشییع این شهدای مظلوم سنگ تمام گذاشتند. باید بودی و می دیدی که مردم از هر رنگ و نژادی و با هر عقیده ای امت واحده شده بودند و آن چنان اشک می ریختند که فکر می کردی امروز یکی از عزیزانشان را از دست داده اند. امروز آسمان تهران صاف صاف بود. بو و عطر شهدا شهر را آسمانی کرده بود و آسمان شهر را نورانی. آری شما 29 سال پیش در دفاع از کشور در اوج مظلومیت و با دستان بسته جان دادید و امروز با ورودتان فضای کشور را عطرآگین کردید. شما با دست بسته مقاومت کردید! ما با دست باز چه کرده ایم. شهدا شرمنده ایم. شهدا ما را هم دریابید. سلام ما را به مولایمان حسین(ع) برسانید. 

و اما در مورد حرکت تفرقه انگیز عده ای نادان در توهین به دولت و تیم هسته ای باید بگویم که در شرایطی که همه طیف های سیاسی و اجتماعی برای ادای احترام به این گلگون کفنان سنگ تمام گذاشتند عده ای اندک با بروشورهای هدف دار در جهت تضعیف مذاکرات هسته ای هر حرکتی می توانستند انجام دادند. البته اکثریت مردم به این حرکت های جهت دار بی اعتنا بودند. ولی مذاکراتی که به گفته مذاکره کنندگان هماهنگ با مواضع مقامات عالی رتبه نظام انجام می شود باید این گونه مورد بی مهری و تخریب واقع شود. اگر مخالفان دولت احمدی نژاد هم با بروشورهای اختلاس های و تخلفات انجام شده توسط نزدیک ترین افراد به دولت پاکدستان (رحیمی، بقایی و خاوری و زنجانی) در تشییع پیکر شهدا شرکت می کردند از نظر منتقدان هسته ای که مدافعان تمام قد دولت قبل هستند پذیرفتنی بود. شهدا امروز اوج مظلومیت شما بود آنجا که عده ای نادان بدون توجه به جو معنوی مراسم،  سعی در گل آلود کردن این آب زلال برآمدند تا ماهی مقاصد سیاسی خود را بگیرند.