به مناسبت روز حماسه و ایثار خوانسار :: شاهدان خوسار(خوانسار)

لبیک یا امــام خامنه ای

انشالله باز مطالب جدید بگذارید.

عکس های قدیمی خوانسار و... خیلی جالب و بدیع هستند!

یاعلی

zohreh

سلام دوست عزیز
درمدتی که مفتخر به حضور دراین اطاق که باحضور فرهیختگان شهر خوانسار تشکیل شده هستم تجارب زیادی را کسب کرده ام

۱۸ دی ۹۴ ، ۱۰:۵۱

محسن محرابی

بسیار سپاسگذارم از اینکه این مطلب تاریخی و حماسی ارزشمند و بزرگ رو به اشتراک گذاشتید.

البته بد نمیشد اگر مسئولین بصورت نمادین از خانوادۀ آن شهید بزرگوار هم تجلیل میکردند و سایت و پایگاههای اینترنتی این اخبار رو بازتاب میکردن.

به هر حال از بابت این زحمتی که کشیدی ممنونم. خدا خیرت بده.

۱۸ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۴۱

بابا روحی

سلام علیکم
تحمل سوگ برادر صبر الهی را میطلبد.بی شک اظهار محبت وهمدری شما ما را در تحمل این مصیبت یاری زیادی نمود. سعادت سلامت و عاقبت بخیری شما را از خداوند متعال خواستارم .
التماس دعا
بابا روحی
یک نگاه مهربان ما را بس است / پرتوی از آسمان ما را بس است / یک پرنده یک چمن یک باغ گل شاخه ای از ارغوان مارا بس است/لحظه ای از تبسم از نسیم در نگاه عاشقان ما را بس است/( ما تهی دستان عاشق بیشه ایم / سفری لبخنده و نان ما را بس است/ باز باران روی خاک جرعه ای از آسمان ما را بس است/ شعر از رحیم زریان

۰۳ بهمن ۹۳ ، ۱۰:۴۱

تا بیکران ...

به نقل از راهیان نور،شهید حسین خرازی نقل می کرد: ﻭﻗﺘﯽ تو جبهه ﻫﺪﺍﯾﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﺎﯾﻠﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯿﻪ ﮐﻤﭙﻮﺗﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ:

ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨﺪه ﺳﻼﻡ، ﻣﻦ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻢ. ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺭﺯﻣﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﻖ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﻔﺮﯼ ﯾﮏ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ. ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﻣﻐﺎﺯه ﺑﻘﺎﻟﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﺑﺨﺮﻡ. ﻗﯿﻤﺖ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ، ﺍﻣﺎ ﻗﯿﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ، ﺣﺘﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﮔﻼﺑﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﻤﺘﺶ ۲۵ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨﺮﻡ.

ﺁﺧﺮ ﭘﻮﻝ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯه ﺳﯿﺮﮐﺮﺩﻥ ﺷﮑﻢ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩه ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﺭﺍه ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮐﻨﺎﺭﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ آﻥ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻤﯿﺰﺗﻤﯿﺰﺷﺪ. ﺣﺎﻻﯾﮏ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨﺪه ﺩﺍﺭﻡ، ﻫﺮﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﺁﺏ ﺑﺨﻮﺭﯾﺪ ﺗﺎﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺸﻮﻡ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻨﻢ.

ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺗﻮ ﺳﻨﮕﺮﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﺏ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮه ﺍﺷﮏ ﺑﻮﺩ...

۲۷ دی ۹۳ ، ۰۹:۳۱

شهرام

روحشان شاد و یادشان گرامی.
الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

۲۷ دی ۹۳ ، ۰۹:۱۷

علی

ممنون از اطلاعات ارزشمندی که به اشتراک گذاشتید.
فکر کنم این قضیه بزرگداشتی هم که امسال در خوانسار برگزار شد، از فضای مجازی اثر گرفته باشه.

۲۵ دی ۹۳ ، ۲۳:۳۳

مهرناز

باز هم نقلی زیبا از عملیات غرور افرین کربلای 5
بسیار ممنونم که باز هم ما را به حال و هوای جبهه بردید و عکس لاله های سرافزار شهرمان را زینت بخش مطلبان کردید .
تا به حال اکثر پست های شما و دیگر رزمندگان و خاطراتتان را خوانده ام اما همیشه دلم میخواست از لحظه شهادت شهید صادقی و این 15 شهید بیشتر بدانم . به همین دلیل ممنون میشم اگر در این مورد قبلا مطلبی گذاشته اید بی زحمت لینک اون رو قرار بدید

۲۰ دی ۹۳ ، ۱۸:۴۳

وشکو

یاد باد ...

آن روزگاران یاد باد...

ای کاش هیچ جنگی نبود تا گلای به این زیبایی هیچ وقت پر پر نمیشدند...!!!

۲۰ دی ۹۳ ، ۱۱:۱۱

یا زهرا

سلام ممنون از مطلبی که خیلی بجا بود/ من خیلی دوست داشتم ازاین روز چیزایی بدونم .....
الان حس خوبی دارم.

۲۰ دی ۹۳ ، ۱۰:۴۷

خوانسار بلاگ

مطلب شما در خوانسار بلاگ درج شد

۱۹ دی ۹۳ ، ۱۸:۳۰

علیرضاجعفریان

یادامام وشهدا،یادافتخارآفرینان عملیات کربلای چهاروپنج،یادصفاوصمیمیت فرمانده ونیروهای گردان امام سجاد(ع)که مظلومانه وعاشقانه درسخت ترین لحظات ادامه عملیات درنخل های نزدیک به مقرسپاه هفتم عراق ،بانهایت اخلاص وتوجه به انجام وظیفه ندای حق رالبیک گفتندوبانثارجانهای عزیزوبزرگوارشان چراغ راه ماوآیندگان شدند.همراه وهمرزم جامانده ازشهدای افتخار آفرین گروهان حضرت قاسم ازگردان امام سجاد(ع)

۱۸ دی ۹۳ ، ۱۰:۵۷

نگاه و نشان

ممنون...کمی اروم شدم

۲۹ مرداد ۹۳ ، ۲۲:۲۱

مسعود

سلام و خسته نباشید

چی شد توانستید چیزی واسم پیدا کنید

۲۴ مرداد ۹۳ ، ۲۲:۳۹

مسعود خراطزاده

سلام و خسته نباشید

من پسر برادر احمد رضا خراطزاده هستم میشه بیشتر از مجروحیتش بدونم یا عکسی اگه ازش هست ممنون میشم کمکم کنی

۲۲ دی ۹۲ ، ۲۳:۳۵

علی

از پس اصفهانی ها هم حاج حسین فقط بر می‌آمد و چقدر حیف بودند این سردارهای جنگ.

۲۲ دی ۹۲ ، ۲۱:۵۲

عزیزی

با سلام

امشب با یکی از جانبازان دفاع مقدس صحبت می کردم.

خیلی خوشحال بود که شما این خاطره زیبا را منتشر کردید. چند مدتی بود که به سایت شما سر نزده بودم. تنبلی کردم. ولی خوب متن زیبا با خاطره قشنگ ابراهیم غضنفری خیلی جالب بود با عکس شهدا خیلی جالب بود.

واقعاً کار قشنگی کردید. که توجه ها را به سمت عملیات کربلای 5 بردید.

التماس دعا

۲۲ دی ۹۲ ، ۲۰:۵۷

محمد جواد

سلام با توییپ سواری آپم...

۲۱ دی ۹۲ ، ۲۰:۱۱

مهور

اگر رشادتها وایثار گریهای این عزیزان نبود سرنوشت این مملکت غیر از این بود انها بردند جرا هر کس شهید میشود با ریختن اولین قطره خونش تمام گناهانش پاک میشود واگر این انقلاب تا کنون دوام یافته از ایثارگریها ی شهدا بوده

۲۱ دی ۹۲ ، ۱۱:۵۹

سعید

همیشه گفتم و باز هم میگم
اونها خیلی زرنگ بودند و قدر دان فرصتها...
بر خلاف ما که فقط فرصت سوزیم...
بخدا حسودیم میشه بهشون...
حسودی که نه غبطه میگن؟...

دلم واسشون نمیسوزه ...
چون اونا که نیازی به دلسوزی امثال من ندارند...
من باید دلم واسه خودم بسوزه که ..........

کاش اونجا دست من رو هم بگیرند ...
گرچه میدونم لیاقت تا این حدشم ندارم...

۲۱ دی ۹۲ ، ۰۹:۳۵

زندانی

توفکر فیلمنامه نوشتن افتادم.به یه روایت نسل سومی انقلاب.
هرچند سالها پیش وقتی که آقای کفیل فرمانده سپاه خونسار بود. با اون لهجه اصفهانیش گفت: خانوم 4 تیپ زرهی اصفهان برا فیلم حاج حسین خرازی بسیج شدن نتونستن پروژه رو جمع کنن. اونموقع شما حرف از فیلم ساختن میکنی. منم جوون بودم و خام....سکوت کردم.تو دفتر پایگاه عفاف( مدرسه شهید مقیمی) بودیم. و بماند که بعدها با تهمت!!!!!!!!!!!!!!!!!! من رفتم تو بسیج دانشجویی. بماند که چه رفت..............
یاد حسنک وزیر افتادم تو تاریخ بیهقی....

۲۰ دی ۹۲ ، ۲۲:۳۵

محمد جواد

عصریست غریب و آسمان دلگیر است
افسوس برای دل سپردن دیر است
هرجمعه بهانه ای گرفتیم و گذشت
عیب از من و توست عشق بی تقصیرست........ ...
اللهم عجل لولیک الفرج...

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۹:۴۵

ابراهیم غضنفری

سلام : ضمن تشکر و قدر دانی از شما عزیزان دست اندر کار سایت که صفحات آن را همچون سایت ایثارگران مقیم مرکز و سایت مردمان رباط مزین به عکس و عطر شهدای گرانقدرمان نموده اید . این حقیر نیز چند سطری را قلم فرسایی میکنم تا بلکه یادی از شهدای گرانقدرمان نموده باشیم که به قول و فرمایشات مقام معظم رهبری : شبهای کربلای 5 شبهای قدر این انقلاب است . انس با آن شما را وارسته میکند . هرکس آن را فراموش کند نامش از اردوگاه انقلاب قلم خواهد خورد .

شهیدی که با ذکر یا زهرا (س) ملکوتی شد:

.......شهید حاج حسین خرازی ماموریت ویژه ای را به شهید سید اکبر صادقی محول نمود چون میدانست که سید اکبر از عهده اش برخواهد آمد چون بارها اورا آزموده بود لذا شهید خرازی از سید اکبر خواست تا نسب به تشکیل گردان تازه ای با نام مقدس امام سجاد (ع) اقدامات لازم را انجام دهد . اما بدون استفاده از کادر و نیرو و امکانات موجود در لشکر! شهید سید اکبر صادقی همچون همیشه اطاعت امر نمود و با توکل برخدا کار را شروع نمودند و در اولین گام با قائم مقام خود در سپاه خوانسار( شهید بهارلویی ) و تعدادی از خیرین حاضر در شهرستان تماس گرفت تا نسبت به تامین و جمع آوری مایحتاج شامل ( خوراک و پوشاک و ....ملزوماتی را که بتوان یک گردان رزمی را پشتیبانی نمود) اقدام و در اسرع وقت به مقر گردان واقع در اردوگاه شهید عرب ارسال نمایند . در گام دوم تعدای از برادرا ن خوانساری از جمله شهیدان سید محمد مهدوی و شهید اکبر تولایی و برادرجانباز اکبر بخشی و این حقیر را نیزمامور پیگیری و احداث اردوگاه شامل ( احداث خاکریز دور اردوگاه و نصب و تجهیز چادرها ی اجتماعی برای استقرار نیروها احداث سرویسهای بهداشتی و محوطه نماز خانه و صبحگاه و ... مخصوص گردان) مامور نمودند . در گام سوم چون اعزام سراسری با نام سپاهیان محمد (ص) قرار بود به جبهه ها اعزام شوند لذا خود شهید بزرگوار سید اکبر صادقی جهت جذب و سازماندهی نیروهای اعزامی به پشت جبهه عزیمت نمودند و.........بالاخره کمکهای سفارش شده قبل از رسیدن نیروها توسط چند دستگاه کامیون و کامیونت از خوانسار جلو اردوگاه برای تخلیه محموله ها صف کشیدند . اقلام و کمکهای مردمی توسط برادران حاضر در اردوگاه تخلیه شد . مدتی بعد سید اکبر با یک گردان تازه نفس و کادری مجرب وارد اردوگاه شدند و سازمانده انجام گرفت و هر همه افراد نسبت به وظایف و ماموریتش آگاه شد . یکی دو روزی نگذشته بود که گردان و شخص سید اکبر با تقاضا و مراجعه افراد با تجربه و مجرب زیادی از لشکر و گردان های دیگر مواجه شده بود مبنی بر پذیرش و بکارگیری آنها در گردان امام سجاد (ع) . .....چند روزی را به سازماندهی و آموزش های مختلف سپری نمودیم تا اینکه پیک لشکر خبر آماده باش به گردان را جهت اعزام به خط مقدم برای ادامه عملیات کربلای 5 را به فرمانده گردان سید اکبر صادقی ابلاغ نمود . لختی بعد خودرو های(کمپرسی ) مخصوص حمل نیروهابه خط مقدم سر رسیدند و گردان را به خط مقدم موقعیت ترکش رساندند .

نیرو ها در سنگرهای موجود بیتوته نمودند هر کس به کاری مشغول شد . در این لحظه و نا باوران مشاهده کردیم که برادر بهارلویی با تنی چند از دوستان خود را به خط اول رسانده اند و از سید اکبر میخواهند که آنه نیز در عملیات شرکت کنند که با مقاومت شهید صادقی مواجه شدند اما با اصرار فراوان بالاخره موافقت حضور در عملیات را گرفتند . شور و شوق عجیبی بین بچه ها بود من با تعدادی دیگر از برادران جهت وضو گرفتن از سنگر خارج شدیم تعدادی نیز قبل از ما در محوطه بودند از جمله شهید زارع شهید خراط زاده شهید حسن کرمی و برادر حمید سعادتیار . به سمت تانکر آب در حرکت بودم ناگهان صدای زوزه خمپاره ای از دور دست بگوشم رسید با توجه به نیمچه تجربه ای که داشتم حدس زدم که گلوله خمپاره نزدیک ما به زمین فرود خواهد آمد لذا فریاد زدم به سنگرهایتان بروید و یا دراز کش کنی آما کمی دیر شده بود و عجله گلوله خمپاره برای فرود آمدن خیلی زیاد بود و مجالی برای کسی باقی نگذاشت . دود و آتش و فریادهای بچه های آسیب دیده در هم آمیخته بود لحظه ای منگ شده بودم سر و صورتم خون آلود شده بود و تعدادی ترکش ریز نیز به دست و پا و بدنم اصابت کرده بود ظاهر قضیه وحشتناک بنظر میرسید اما جای نگرانی نبود و زخمها یم همه سطحی بود اما دوستان دیگرم مخصوصا شهید احمد خراط زاده ترکش بزرگی به ناحیه شکمش اصابت کرده بود و تمام روده و معده و.. بیرون ریخته بود و اولین کسی که بالای سرمان رسید بردار عزیزم شهید حسن کرمی بود چون این صحنه را مشاهده کرده بود بغض گلویش را گرفته بود ودر درون گریه میکرد آخر او فکر میکرد من آسیب جدی دیده ام (ایشان از همسایه های دیوار به دیوار ما در محله دوراه بود ) بلا فاصله بچه ها آمبولانس را خبرکردند و ما پنج شش نفر مجروح را داخل آمولانس گذاشتند و راننده آمبولانس هم تا جایی که جا داشت پایش را روی پدال گاز فشار میداد اما خبر از حال و روز ما بیچاره ها نداشت چون از روی هر دست اندازی که رد میشد همه ما مانند توپ به سقف ماشین میخوردیم بیچاره خراط زاده او نمیتوانست خودش را به جایی مهار کند چون هر دو دستش را زیر شکمش مهار کرده بود و مواظب دل و روده های رها شده خود بود و مرتب و با صدای بلند و نالان میگفت آی ننه آی ننه بدادم برس ! با او آن مدت کمی که با هم بودیم دوران خوشی را پشت سر گذاشته بودیم و با هم زیاد شوخی میکردیم در داخل آمبولانس بالای سر او رفتم و به او گفتم مرض و ننه ! کوفت و ننه ! بجای این حرفها بگو یازهرا !بگو یاحسین ! بگو ...... ! نا سلامتی تو الان روی باندی و قراره پرواز کنی و.... ! آرام گرفت . به چشمان خیره شد . تبسمی زد و انگار دیگر هیچ دردی را احساس نمکرد آهسته آهسته صدا میزد یا زهرا یازهرا یازهرا ... و این آخرین کلماتی بود که بر زبان جاری کرد و نهایتا پرواز خود را بسوی ملوکت آغاز نمود . نثار روح بلند و ملکوتی امام و همه شهداء علی الخصوص شهدای عملیات کربلای پنج فاتحه و صلوات

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۹:۳۳

ابراهیم غضنفری

سلام : محض وجود شما عزیز برادرم چند سطری را قلم فرسایی میکنم تا بلکه یادی از شهدای گرانقدرمان نموده باشیم که به قول و فرمایشات مقام معظم رهبری : شبهای کربلای 5 شبهای قدر این انقلاب است . انس با آن شما را وارسته میکند . هرکس آن را فراموش کند نامش از اردوگاه انقلاب قلم خواهد خورد .

شهیدی که با ذکر یا زهرا (س) ملکوتی شد:

.......شهید حاج حسین خرازی ماموریت ویژه ای را به شهید سید اکبر صادقی محول نمود چون میدانست که سید اکبر از عهده اش برخواهد آمد چون بارها اورا آزموده بود لذا شهید خرازی از سید اکبر خواست تا نسب به تشکیل گردان تازه ای با نام مقدس امام سجاد (ع) اقدامات لازم را انجام دهد . اما بدون استفاده از کادر و نیرو و امکانات موجود در لشکر! شهید سید اکبر صادقی همچون همیشه اطاعت امر نمود و با توکل برخدا کار را شروع نمودند و در اولین گام با قائم مقام خود در سپاه خوانسار( شهید بهارلویی ) و تعدادی از خیرین حاضر در شهرستان تماس گرفت تا نسبت به تامین و جمع آوری مایحتاج شامل ( خوراک و پوشاک و ....ملزوماتی را که بتوان یک گردان رزمی را پشتیبانی نمود) اقدام و در اسرع وقت به مقر گردان واقع در اردوگاه شهید عرب ارسال نمایند . در گام دوم تعدای از برادرا ن خوانساری از جمله شهیدان سید محمد مهدوی و شهید اکبر تولایی و برادرجانباز اکبر بخشی و این حقیر را نیزمامور پیگیری و احداث اردوگاه شامل ( احداث خاکریز دور اردوگاه و نصب و تجهیز چادرها ی اجتماعی برای استقرار نیروها احداث سرویسهای بهداشتی و محوطه نماز خانه و صبحگاه و ... مخصوص گردان) مامور نمودند . در گام سوم چون اعزام سراسری با نام سپاهیان محمد (ص) قرار بود به جبهه ها اعزام شوند لذا خود شهید بزرگوار سید اکبر صادقی جهت جذب و سازماندهی نیروهای اعزامی به پشت جبهه عزیمت نمودند و.........بالاخره کمکهای سفارش شده قبل از رسیدن نیروها توسط چند دستگاه کامیون و کامیونت از خوانسار جلو اردوگاه برای تخلیه محموله ها صف کشیدند . اقلام و کمکهای مردمی توسط برادران حاضر در اردوگاه تخلیه شد . مدتی بعد سید اکبر با یک گردان تازه نفس و کادری مجرب وارد اردوگاه شدند و سازمانده انجام گرفت و هر همه افراد نسبت به وظایف و ماموریتش آگاه شد . یکی دو روزی نگذشته بود که گردان و شخص سید اکبر با تقاضا و مراجعه افراد با تجربه و مجرب زیادی از لشکر و گردان های دیگر مواجه شده بود مبنی بر پذیرش و بکارگیری آنها در گردان امام سجاد (ع) . .....چند روزی را به سازماندهی و آموزش های مختلف سپری نمودیم تا اینکه پیک لشکر خبر آماده باش به گردان را جهت اعزام به خط مقدم برای ادامه عملیات کربلای 5 را به فرمانده گردان سید اکبر صادقی ابلاغ نمود . لختی بعد خودرو های(کمپرسی ) مخصوص حمل نیروهابه خط مقدم سر رسیدند و گردان را به خط مقدم موقعیت ترکش رساندند .

نیرو ها در سنگرهای موجود بیتوته نمودند هر کس به کاری مشغول شد . در این لحظه و نا باوران مشاهده کردیم که برادر بهارلویی با تنی چند از دوستان خود را به خط اول رسانده اند و از سید اکبر میخواهند که آنه نیز در عملیات شرکت کنند که با مقاومت شهید صادقی مواجه شدند اما با اصرار فراوان بالاخره موافقت حضور در عملیات را گرفتند . شور و شوق عجیبی بین بچه ها بود من با تعدادی دیگر از برادران جهت وضو گرفتن از سنگر خارج شدیم تعدادی نیز قبل از ما در محوطه بودند از جمله شهید زارع شهید خراط زاده شهید حسن کرمی و برادر حمید سعادتیار . به سمت تانکر آب در حرکت بودم ناگهان صدای زوزه خمپاره ای از دور دست بگوشم رسید با توجه به نیمچه تجربه ای که داشتم حدس زدم که گلوله خمپاره نزدیک ما به زمین فرود خواهد آمد لذا فریاد زدم به سنگرهایتان بروید و یا دراز کش کنی آما کمی دیر شده بود و عجله گلوله خمپاره برای فرود آمدن خیلی زیاد بود و مجالی برای کسی باقی نگذاشت . دود و آتش و فریادهای بچه های آسیب دیده در هم آمیخته بود لحظه ای منگ شده بودم سر و صورتم خون آلود شده بود و تعدادی ترکش ریز نیز به دست و پا و بدنم اصابت کرده بود ظاهر قضیه وحشتناک بنظر میرسید اما جای نگرانی نبود و زخمها یم همه سطحی بود اما دوستان دیگرم مخصوصا شهید احمد خراط زاده ترکش بزرگی به ناحیه شکمش اصابت کرده بود و تمام روده و معده و.. بیرون ریخته بود و اولین کسی که بالای سرمان رسید بردار عزیزم شهید حسن کرمی بود چون این صحنه را مشاهده کرده بود بغض گلویش را گرفته بود ودر درون گریه میکرد آخر او فکر میکرد من آسیب جدی دیده ام (ایشان از همسایه های دیوار به دیوار ما در محله دوراه بود ) بلا فاصله بچه ها آمبولانس را خبرکردند و ما پنج شش نفر مجروح را داخل آمولانس گذاشتند و راننده آمبولانس هم تا جایی که جا داشت پایش را روی پدال گاز فشار میداد اما خبر از حال و روز ما بیچاره ها نداشت چون از روی هر دست اندازی که رد میشد همه ما مانند توپ به سقف ماشین میخوردیم بیچاره خراط زاده او نمیتوانست خودش را به جایی مهار کند چون هر دو دستش را زیر شکمش مهار کرده بود و مواظب دل و روده های رها شده خود بود و مرتب و با صدای بلند و نالان میگفت آی ننه آی ننه بدادم برس ! با او آن مدت کمی که با هم بودیم دوران خوشی را پشت سر گذاشته بودیم و با هم زیاد شوخی میکردیم در داخل آمبولانس بالای سر او رفتم و به او گفتم مرض و ننه ! کوفت و ننه ! بجای این حرفها بگو یازهرا !بگو یاحسین ! بگو ...... ! نا سلامتی تو الان روی باندی و قراره پرواز کنی و.... ! آرام گرفت . به چشمان خیره شد . تبسمی زد و انگار دیگر هیچ دردی را احساس نمکرد آهسته آهسته صدا میزد یا زهرا یازهرا یازهرا ... و این آخرین کلماتی بود که بر زبان جاری کرد و نهایتا پرواز خود را بسوی ملوکت آغاز نمود . نثار روح بلند و ملکوتی امام و همه شهداء علی الخصوص شهدای عملیات کربلای

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۹:۱۰

ابراهیم غضنفری

حضور در عملیات را گرفتند . شور و شوق عجیبی بین بچه ها بود من با تعدادی دیگر از برادران جهت وضو گرفتن از سنگر خارج شدیم تعدادی نیز قبل از ما در محوطه بودند از جمله شهید زارع شهید خراط زاده شهید حسن کرمی و برادر حمید سعادتیار . به سمت تانکر آب در حرکت بودم ناگهان صدای زوزه خمپاره ای از دور دست بگوشم رسید با توجه به نیمچه تجربه ای که داشتم حدس زدم که گلوله خمپاره نزدیک ما به زمین فرود خواهد آمد لذا فریاد زدم به سنگرهایتان بروید و یا دراز کش کنی آما کمی دیر شده بود و عجله گلوله خمپاره برای فرود آمدن خیلی زیاد بود و مجالی برای کسی باقی نگذاشت . دود و آتش و فریادهای بچه های آسیب دیده در هم آمیخته بود لحظه ای منگ شده بودم سر و صورتم خون آلود شده بود و تعدادی ترکش ریز نیز به دست و پا و بدنم اصابت کرده بود ظاهر قضیه وحشتناک بنظر میرسید اما جای نگرانی نبود و زخمها یم همه سطحی بود اما دوستان دیگرم مخصوصا شهید احمد خراط زاده ترکش بزرگی به ناحیه شکمش اصابت کرده بود و تمام روده و معده و.. بیرون ریخته بود و اولین کسی که بالای سرمان رسید بردار عزیزم شهید حسن کرمی بود چون این صحنه را مشاهده کرده بود بغض گلویش را گرفته بود ودر درون گریه میکرد آخر او فکر میکرد من آسیب جدی دیده ام (ایشان از همسایه های دیوار به دیوار ما در محله دوراه بود ) بلا فاصله بچه ها آمبولانس را خبرکردند و ما پنج شش نفر مجروح را داخل آمولانس گذاشتند و راننده آمبولانس هم تا جایی که جا داشت پایش را روی پدال گاز فشار میداد اما خبر از حال و روز ما بیچاره ها نداشت چون از روی هر دست اندازی که رد میشد همه ما مانند توپ به سقف ماشین میخوردیم بیچاره خراط زاده او نمیتوانست خودش را به جایی مهار کند چون هر دو دستش را زیر شکمش مهار کرده بود و مواظب دل و روده های رها شده خود بود و مرتب و با صدای بلند و نالان میگفت آی ننه آی ننه بدادم برس ! با او آن مدت کمی که با هم بودیم دوران خوشی را پشت سر گذاشته بودیم و با هم زیاد شوخی میکردیم در داخل آمبولانس بالای سر او رفتم و به او گفتم مرض و ننه ! کوفت و ننه ! بجای این حرفها بگو یازهرا !بگو یاحسین ! بگو ...... ! نا سلامتی تو الان روی باندی و قراره پرواز کنی و.... ! آرام گرفت . به چشمان خیره شد . تبسمی زد و انگار دیگر هیچ دردی را احساس نمکرد آهسته آهسته صدا میزد یا زهرا یازهرا یازهرا ... و این آخرین کلماتی بود که بر زبان جاری کرد و نهایتا پرواز خود را بسوی ملوکت آغاز نمود . نثار روح بلند و ملکوتی امام و همه شهداء علی الخصوص شهدای عملیات کربلای پنج فاتحه و صلوات

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۹:۰۸

ابراهیم غضنفری

کار را شروع نمودند و در اولین گام با قائم مقام خود در سپاه خوانسار( شهید بهارلویی ) و تعدادی از خیرین حاضر در شهرستان تماس گرفت تا نسبت به تامین و جمع آوری مایحتاج شامل ( خوراک و پوشاک و ....ملزوماتی را که بتوان یک گردان رزمی را پشتیبانی نمود) اقدام و در اسرع وقت به مقر گردان واقع در اردوگاه شهید عرب ارسال نمایند . در گام دوم تعدای از برادرا ن خوانساری از جمله شهیدان سید محمد مهدوی و شهید اکبر تولایی و برادرجانباز اکبر بخشی و این حقیر را نیزمامور پیگیری و احداث اردوگاه شامل ( احداث خاکریز دور اردوگاه و نصب و تجهیز چادرها ی اجتماعی برای استقرار نیروها احداث سرویسهای بهداشتی و محوطه نماز خانه و صبحگاه و ... مخصوص گردان) مامور نمودند . در گام سوم چون اعزام سراسری با نام سپاهیان محمد (ص) قرار بود به جبهه ها اعزام شوند لذا خود شهید بزرگوار سید اکبر صادقی جهت جذب و سازماندهی نیروهای اعزامی به پشت جبهه عزیمت نمودند و.........بالاخره کمکهای سفارش شده قبل از رسیدن نیروها توسط چند دستگاه کامیون و کامیونت از خوانسار جلو اردوگاه برای تخلیه محموله ها صف کشیدند . اقلام و کمکهای مردمی توسط برادران حاضر در اردوگاه تخلیه شد . مدتی بعد سید اکبر با یک گردان تازه نفس و کادری مجرب وارد اردوگاه شدند و سازمانده انجام گرفت و هر همه افراد نسبت به وظایف و ماموریتش آگاه شد . یکی دو روزی نگذشته بود که گردان و شخص سید اکبر با

شهیدی که با ذکر یا زهرا (س) ملکوتی شد:

.......شهید حاج حسین خرازی ماموریت ویژه ای را به شهید سید اکبر صادقی محول نمود چون میدانست که سید اکبر از عهده اش برخواهد آمد چون بارها اورا آزموده بود لذا شهید خرازی از سید اکبر خواست تا نسب به تشکیل گردان تازه ای با نام مقدس امام سجاد (ع) اقدامات لازم را انجام دهد . اما بدون استفاده از کادر و نیرو و امکانات موجود در لشکر! شهید سید اکبر صادقی همچون همیشه اطاعت امر نمود و با توکل برخدا

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۸:۲۶

مجید

یاد همه شهدا گرامی باد. این ها با این سن و سال کم در این 8 سال کاری کردند که از درک و تصور ما خارج است.

چه چهره های نورانی.

پوستر شهید خرازی و خاطره زیر آن بی نظیره.

این ها واقعاً آسمانی بودند و باید به آسمان ها پر می کشیدند.

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۱:۳۱

امیر علی

بخش‌هایی از این نظر که با * مشخص شده، توسط مدیر سایت حذف شده است

خاطره ای در وبلاگ خوانساری ** **** ******************************************* توسط یکی از رزمندگان نوشته شده که به نظرم خیلی عجیبه. البته سال گذشته این خاطره در سایت مشرق نیوز به صورت خلاصه منتشر شده بود ولی این خاطره به صورت کامل در سه قسمت در وبلاگ خوانساری منتشر شده است. حتماً آن را بخوانید.

۲۰ دی ۹۲ ، ۱۱:۲۳

مجید

اول از همه تشکر می کنم که یادی از عملیات کربلای 5 کردید. من آن موقع 10 سالم بود و کلاس پنجم بودم. اون روز مدرسه ما برای تشییع جنازه تعطیل شد. با مادرم به تشییع جنازه رفتم با این که سن کمی داشتم ولی اون خاطره هنوز در ذهنم مانده خونسار اون روز چه حال عجیبی داشت. باور کنید من این چنین جمعیتی تا اون روز و بعد از آن هرگز ندیده ام.

۱۹ دی ۹۲ ، ۲۳:۲۳

وشکو

یاران چه غریبانه ...

رفتند از این خانه ...

۱۹ دی ۹۲ ، ۲۰:۱۴

کمش

من هم تو این تشییع جنازه بودم. شوک بزرگی بود...

شاهدان خوسار(خوانسار)

شاهدان خوسار(خوانسار)

این سایت با هدف زنده نگاه داشتن یاد و خاطره دلاور مردان دفاع مقدس طراحی شده است.