دیدار آیت الله هاشمی با خانواده های شهدا و ایثارگران

جمعی از فرزندان و خانواده‌های معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران با آیت الله هاشمی رفسنجانی دیدار و گفتگو کردند.

به گزارش ایلنا، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از فرزندان و خانواده‌های معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران با اشاره به برخی گلایه‌ها و نگرانی‌های خانواده‌های شهدا از شرایط موجود کشور و برخوردهای تبعیض‌آمیز تأکید کرد: برخوردهای سلیقه‌ای در جامعه، ناشی از تعصبات افکار باندی و جناحی در کشور است و به ویژه با خانواده‌های شهدا، ایثارگران و مفقودان که صاحبان اصلی انقلاب هستند، نباید این‌گونه رفتار شود.

آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تأکید کرد: عبور از شرایط کنونی و حل معضلات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که ناشی از سوءمدیریت‌ها در داخل و مشکلات سیاسی خارجی است، نیاز به همدلی و مشارکت و همراهی همه مردم با سلایق و تفکرات مختلف دارد و حربه حذف و برخوردهای گزینشی و تنگ‌نظرانه جناحی و باندی نمی‌تواند به حل مشکلات و برون‌رفت جامعه از شرایط موجود کمک کند.

در ابتدای این دیدار جنابان آقایان دکتر محمد اسدی، علی اکباتانی‌نژاد، مهندس نادری و دکتر امیرمحمد بابایی و محمدی از خانواده‌ معزز شهدا و ایثارگران در سخنانی جداگانه نگرانی و دغدغه‌های خود و خانواده‌های شهدا را در مورد مسائل و مشکلات جامعه ابراز داشتند و صبر و متانت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در مسائل اخیر انتخابات را ستوده و از ایشان تشکر و قدردانی کردند.

نامه دکتر معین به خاتمی و اشاره کذب آقای جلیلی به آن

یکی از ویژگی های مناظره روز جمعه، نزدیکتر شدن سعید جلیلی به نسخه اصلی خود یعنی احمدی نژاد بود که با اجرای سناریوی احمدی نژاد در مناظرات که به "بگم بگم" مشهور شده، رخ داد.

به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ از جمله این بگم بگم ها، اشاره این نامزد ریاست جمهوری به نامه مصطفی معین، وزیر اسبق علوم بود که مدعی بود در آن، وی خواستار برخورد قضایی و امنیتی با شماری از دانشجویان انجمن اسلامی مستقل شده است.

این موضوع ظاهرا از قبل با عزیزان رسانه ای خبرگزاری های مستقل! هماهنگ شده بود تا بلافاصله بعد از مناظره، آنها تصویر نامه مورد اشاره را منتشر کرده و مدعای جلیلی را درست جلوه دهند و بعد هم در سایت های رنگارنگ مختلف بازنشر شد.

با این حال، کمی دقت در متن این نامه نشان می دهد محتوای این نامه با آنچه جلیلی از آن روایت کرد، تفاوت دارد.

طبق گزارش خبرگزاری تسنیم، جلیلی با اشاره به این نامه گفت: این خیلی بی‌سابقه است که وزیر علوم وقت آقای معین، نامه‌ای به رییس‌جمهور می‌نویسد که با 50 دانشجوی عضو انجمن اسلامی مستقل که جلوی وزارت علوم رفته‌اند و اعتراضی کرده‌اند با آنها برخورد امنیتی، قضایی، اطلاعاتی و سیاسی و حقوقی شود.

با این حال بررسی متن نامه نشان می دهد اولا موضوع بیش از یک تجمع مقابل وزارت علوم بوده و ثانیا نکته مورد اشاره معین، بیش از آن که اصل این تجمع باشد، یک فرایند برنامه ریزی شده با همکاری روزنامه های دولتی نظیر کیهان و جام جم و نیز صداوسیما در نحوه پوشش این موضوع و طرح موضوع تعطیلی دانشگاه ها و انقلاب فرهنگی مجدد بوده است.

در واقع این یکی از ده ها سناریوی ایجاد تنش هماهنگ برای دولت خاتمی بوده که با آتش تهیه سنگین کیهان و صداوسیما دنبال شده بود و وزیر وقت علوم هم بر خلاف مدعای جلیلی، نه خواستار برخورد امنیتی با دانشجویان، که خواستار بررسی کامل کل قضیه شده است.

اکنون باید پرسید کدام یک از آن 50 دانشجوی مورد اشاره مورد برخوردهای شدید این سالهای کمیته انضباطی و یا محرومیت از تحصیل قرار گرفته اند؟ آیا مقایسه ی وضعیت و فضای تحصیلی دانشجو در دوران خاتمی و امروز، اساساً منطقی است؟ آمار خود گواه است.

درود بر آقای ولایتی که حقیقت را فدای مصلحت نکرد.

 

دلم می‌خواست می‌توانستم بنویسم که برنده مناظره دیروز دکتر حسن روحانی و در جایگاه بعدی دکتر محمدرضا عارف می‌بودند. اما این‌گونه نشد. از نظر من یکی از پیروزهای مناظره دیروز از قضای روزگار دکتر علی‌اکبر ولایتی شد.

پیروزی او نه به واسطه اتخاذ مواضع خیلی مردمگرایانه، اصلاح‌طلبانه یا دادن وعده‌های دموکراتیک و ایجاد تغییرات ساختاری و بنیادی در مدیریت کشور بود نه، اتفاقا دکتر ولایتی هیچ‌کدام اینها را نداشت یا نکرد. اما او کار دیگری کرد که در میان مسوولان و دولتمردان ما خیلی به ندرت اتفاق می‌افتد. او صادقانه برخورد کرد. هم در مورد دفاع از عملکرد سیاست خارجی دولت هاشمی به واسطه مصالح و منافع سیاسی حاضر نشد پا روی حقیقت بگذارد و هم در خصوص انتقادات جدی که از عملکرد دکتر سعید جلیلی پیرامون مذاکرات هسته‌یی به عمل آورد، باز حاضر نشد حقیقت را قربانی مصلحت کند. به‌‌رغم آنکه دکتر حدادعادل و دکتر سعید جلیلی مترصد بودند که هیچ فرصتی را در حمله به عملکرد دولت‌های خاتمی و هاشمی از دست ندهند، اما ولایتی یک درجه‌یی از انصاف و مروت را نگه داشت. نه به واسطه آنکه او خود وزیر خارجه هاشمی می‌بوده که خیلی آسان می‌توانست به گونه‌یی صحبت کند که مسوولیت‌ها همه بیفتد بر گردن هاشمی.

اما این کار را نکرد و نه تنها با جلیلی و حدادعادل در حمله به خاتمی و بالاخص هاشمی رفسنجانی همراهی نکرد، بلکه برعکس در مقابل یاران اصولگرایش ایستاد و به دفاع از دیپلماسی هاشمی پرداخت.

اما انتقادش از عملکرد دکتر سعید جلیلی کارستان بود. چرا که ظرف چند سال گذشته رسانه‌های حکومتی به همراه چهره‌ها و شخصیت‌های اصولگرا یک سره فقط به تجلیل، بزرگداشت و نطق و ثنای سعید جلیلی مشغول بوده‌اند.فی‌الواقع یکی از دلایل اصلی جریانات رادیکال و تندروی اصولگرا مبنی بر رفتن دنبال سعید جلیلی به زعم خودشان جسارت، کیاست، تدبیر، تعقل و شهامت مسوول اصلی مذاکره‌کننده ایران با 1+5 بوده. اما دکتر علی‌اکبر ولایتی در مناظره دیروز آن شنل قهرمانی را از شانه‌های جلیلی برای نخستین‌بار کنار زد. او در کمتر از چند دقیقه بخش عمده‌یی از تبلیغات آن چند ساله در مورد سعید جلیلی را به زیر سوال برد. ولایتی نشان داد که جلیلی خیلی هم آن کوه استوار، آن اسطوره و اسوه شجاعت، شهامت، حکمت و تدبیر که اصولگرایان ظرف چند سال گذشته از وی ساخته و پرداخته‌اند نیست.انتقادات وی از سعید جلیلی اگرچه به صورت سربسته بیان شد، اما حکایت از آن می‌کرد که نگاه، رویکرد و فلسفه جلیلی به مذاکرات هسته‌یی خیلی هم موفقیت‌آمیز نبوده و او نتوانسته طی این چند سال گام‌های ارزنده‌یی در مذاکرات با 1+5 به نفع ایران اسلامی بردارد.

مداخله محسن رضایی در این بحث در حقیقت نشان داد که ولایتی خیلی هم بی‌راه قضاوت نمی‌کند و عملا نگاه جلیلی به کل پرونده هسته‌یی‌مان به مثابه حرکت در دور باطل ظرف چند سال اخیر ‌بوده.کار ولایتی در مناظره دیروز کارستان بود.

اگر دکتر حسن روحانی یا دکتر عارف عملکرد جلیلی را در مذاکرات هسته‌یی زیر سوال برده بودند، جدای از اینکه نمی‌شد و نمی‌توانستند، کارشان خیلی هم ارزش پیدا نمی‌کرد و صرفا متهم می‌شدند به موضع‌گیری سیاسی علیه رقبایشان. اما جان کلام در مورد ولایتی آن بود که نه کسی می‌تواند او را متهم به بی‌اطلاعی کند، و نه کسی می‌تواند او را متهم به وابستگی به غرب و شرق کند، و نه کسی می‌تواند بگوید که دکتر علی‌اکبر ولایتی اصولگرا نیست.

به گمان من نه به واسطه انتقاد جدی از جلیلی، بلکه ایستادگی بر روی حق و انصاف شانس ولایتی را در ائتلاف 1+2 خیلی بالا برد. جدای از جلیلی و حدادعادل که صرفا همه هنرشان نفی و حمله به عملکرد هاشمی و خاتمی ‌بود، بازنده دیگر مناظره دیروز محمدباقر قالیباف بود. بزرگ‌ترین اشتباه ایشان آن بود که می‌خواست برخورد با دانشجویان را بر گردن حسن روحانی و دولت‌های هاشمی و خاتمی بیندازد و نشان دهد که او به عنوان یک نظامی و به عنوان فرمانده نیروی انتظامی موافق با برخورد با دانشجویان نبوده اما دکتر حسن روحانی که حقوق خوانده و حقوقدان است و امروزه می‌خواهد پای جای پای هاشمی‌رفسنجانی گذارده و شنل اصلاح‌طلبان را به دوش بکشد، خواهان برخورد نظامی و سرکوب دانشجویان بوده. آخرین مطلبی که باید گفت در خصوص جناب مهندس غرضی است. او در حقیقت تلاش کرد در ورای اصولگرایی و اصلاح‌طلبی حرکت کند و خواست به بینندگان نشان دهد که او درد مردم ایران را می‌فهمد که آنان هم از اصولگرایان به تنگ آمده‌اند و هم از اصلاح‌طلبان بنابراین او با این استراتژی که من نه اصولگرا هستم و نه اصلاح‌طلب وارد این دور از انتخابات شد و در دو مناظره قبلی سعی کرد تا خود را در ورای اصلاح‌طلبی و اصولگرایی نشان دهد.

او این سیاست را در مناظره دیروز هم تعقیب کرد اما شاید مشاورین‌اش فراموش کرده‌اند که به او بگویند مردم از اصولگرایی یا اصلاح‌طلبی خسته نشده‌اند بلکه آنچه باعث خستگی و دلسردی مردم می‌شود فاصله گرفتن از حقیقت و فدا کردن حقیقت در پای مصلحت است. تیم دومی که او هم در مناظره دیروز نه مثل قالیباف، سعید جلیلی و حدادعادل باخت و نه مثل ولایتی، عارف و حسن روحانی توانست به پیروزی دست یابد، جناب محسن رضایی بود، او در بهترین حالت در مناظره دیشب مساوی کرد؛ نه برد نه باخت.

بعد از مناظره سیاسی نظرها به سوی کیست؟

امروز روند مناظره ها شکل بهتری به خود گرفته بود. در این مناظره آقایان روحانی و عارف کاملاً با هم هماهنگ بودند. نگرش آقایان حداد و جلیلی هم به هم نزدیک بود. همگرایی در آقایان ولایتی و رضایی کاملاً مشهود بود و آقای قالیباف و آقای غرضی هم که کاملاً از هم متمایز بودند. باز هم در این مناظره ها آقایان روحانی و عارف در مقام اول و آقایان جلیلی و حداد عادل در مقام آخر قرار گرفتند. تحول دیگر مناظره امروز این بود که آقای ولایتی نیز چهره ایی متمایز داشت و ضمن نزدیکی به نظرات آقایان عارف و روحانی به شدت سیاست آقای جلیلی را زیر سوال برد. نکته مهم دیکر تکذیب گفته های جلیلی در مورد مسایل هسته ایی توسط آقایا روحانی، رضایی و ولایتی بود. در آخر مناظره هم برخی صحبت های جلیلی توسط آقایان دکتر معین و ظریفیان وزیر و معاون وریز فرهنگ و آموزش عالی دولت آقای خاتمی تکذیب شده بود که توسط عارف اعلام شد. به نظر من آقای جلیلی نشان داد که در حد و اندازه ریاست جمهوری نیست همانگونه که در سال های 1384 و 1388 آقای احمدی نژاد نبود و این موضوع اکنون به اثبات رسیده است. 

شبکه ایران / نتایج نظرسنجی یک مرکز معتبر افکار سنجی که با تعداد نمونه 17400 نفر در سراسر کشور (مراکز استان ها)، در تاریخ 8 خردادماه انجام شده است، به شرح زیر است:

آدرس: http://inn.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=1&Id=152713&Rate=0
نرخ مشارکت: 51.4

1-حسن روحانی: 23.3

2- محمد باقر قالیباف: 18.4

3- محمد رضا عارف: 14.3

4- علی اکبر ولایتی: 12.2

5-  محسن رضایی: 8.1

6- سعید جلیلی: 7.5

7- غلامعلی حداد عادل: 2.7

8- محمد غرضی: 0.8

9- هیچکدام: 12.2 

نظر سنجی جدید

ایج جدیدترین نظرسنجی انتخاباتی یک مرکز معتبر حاکی از تثبیت موقعیت حسن روحانی و رشد قابل ملاحظه محسن رضایی است. این نظر سنجی روز 12 خرداد ماه در مراکز استان ها و با تعداد نمونه 17500، انجام شده است. نتایج این نظرسنجی به شرح زیر است:
نرخ مشارکت:53
حسن روحانی: 27
محمد باقر قالیباف: 20
محمدرضا عارف: 15
محسن رضایی: 11
علی اکبر ولایتی: 9
سعید جلیلی: 5
غلامعلی حداد عادل: 3
محمد غرضی: 1
هیچکدام: 9

و اما نکات قابل توجه مناظره جمعه شب:

سومین مناظره تلویزیونی هشت کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بر خلاف دو مناظره پیشین، مناظره ای جذاب و دیدنی از آب در آمد.

به گزارش پایگاه جامع انتخابات ایران، این مناظره که از قبل هم پیش بینی می شد که از حساسیتی بالا برخوردار باشد، دست بر قضا مناظره ای جذاب شد و این بار کاندیداها بیش از دو برنامه قبلی برنامه های همدیگر را به چالش می کشیدند و بیشتر همدیگر را نقد می کردند. از نکات خوب این مناظره، این بود که کاندیداها بیش از پنج دقیقه نمی توانستند برای صحبت های انتهایی خود ذخیره کنند که این نکته باعث شد کاندیداها از وقت هایی که در اختیار دارند، نهایت استفاده را کنند و رقبای خود را بیشتر به چالش بکشند، به طوری که جلیلی و غرضی حتی برای صحبت های چهار دقیقه ای مجاز خود وقت کم آوردند و جلیلی فقط در کمتر از یک دقیقه و غرضی در حدود دو دقیقه به تشریح برنامه های خود پرداختند.

مناظره از همان ابتدا دیدنی آغاز شد، چه این که رضایی به عنوان اولین کاندیدایی که به تشریح دیدگاه های خود در زمینه سیاست داخلی و خارجی پرداخت، قصد آن داشت تا راه خود را هم از اصلاح طلبان و هم از اصولگرایان جدا کند و با بیان این که مردم از دعواهای سیاسی خسته شده اند، که عارف در مورد مسئله آزادی از محسن رضایی سوال کرد. دیدگاه ها و همچنین لحن کلام رضایی در ادامه برنامه، اعتراض حدادعادل را هم بر انگیخت و از وی انتقاد کرد که طوری صحبت می کند که گویی همه کاندیداها مردمی نیستند و فقط ایشان مردمی است. همچنین وقتی رضایی از افراط و تفریط در سیاست خارجی انتقاد و اظهار کرد که در دوره روحانی، افراط و در دوره جلیلی، تفریط صورت گرفته است، جلیلی واکنشی شدید نشان داد و از این گفت که «راه رفتن در میان حق و باطل نشانه میانه روی نیست.» 

یکی از نکاتی که در این مناظره بسیار به چشم می آمد، تشکیل دو قطبی جلیلی-حداد و روحانی-عارف بود. همان گونه که پیش بینی می شد، عارف و روحانی تمام قد برای نقد هشت سال گذشته مهیای میدان شده بودند و جلیلی و حدادعادل که نزدیک ترین کاندیداها به دولت هستند، سعی داشتند با انتقاد متقابل به سیاست های اتخاذ شده در شانزده سال دولت های سازندگی و اصلاحات از پاسخ در مورد هشت سال گذشته شانه خالی کنند. البته بر خلاف انتظار این جلیلی بود که به شدت به روحانی و عارف تاخت که البته با واکنش آنها همراه شد. حدادعادل نیز به صحبت های عارف در مورد این که چرا بی مورد تنی چند از اعضای ستادش را که در حمایت از وی و خاتمی شعار دادند، پاسخ داد. همراهی و ائتلاف نانوشته حداد و جلیلی آنجا محرز شد که حدادعادل در یک صحنه بدون این که متوجه دوربین باشد، چیزی در کاغذ نوشت و به جلیلی داد.

از دیگر قسمت های جذاب مناظره وقتی بود که حسن روحانی به تشریح مواضع خود پرداخت و از آزادی و حقوق اقلیت ها و قومیت ها بود که با انتقاد قالیباف مواجه شد. قالیباف در انتقاد از سخنان روحانی و انتقاد از این که چرا زمانی که در مصدر امور بوده است این حرف ها را نمی زده است، از جلسه شورای امنیت ملی سال 82 گفت و از این گفت که وی از برگزاری جلسه تحکیم وحدت در سالگرد 18 تیر دفاع می کرده است اما روحانی مخالف برگزاری جلسه بوده و معتقد بوده است که نباید دنبال دردسر گشت. این انتقاد قالیباف، واکنش روحانی را در پی داشت و وی از این حرف های قالیباف انتقاد کرد و گفت نباید برای رقابت، دست به این گونه کارها زد. وی سپس از این گفت که قالیباف قصد آن را داشته است که با گرفتن مجوز برای دانشجویان، آنها را گازانبری کند. همچنین روحانی ضمن بیان این که من همیشه دنبال آزادی بیان بوده ام و از زمان شاه این رویه ام بوده و برایش مبارزه کرده ام، طعنه ای به قالیباف زد گفت:«من مدرکم حقوق است و هیچگاه پادگانی فکر نکرده ام و سرهنگ نبوده ام.» اما این همه آنچه که در صحبت های روحانی رخ داد، نبود. روحانی، رضایی را هم که معتقد بود روحانی در زمان دبیری اش در شورای امنیت ملی افراط کرده است و راه سازش را در پیش گرفته است را مورد خطاب قرار داد و گفت:«آقای رضایی همین شما نبودید که می گفتید شورای سازمان ملل بهتر از شورای حکام است و آقای روحانی چرا جلوی این را گرفته اند که پرونده از شورای حکام به شورای امنیت نرود.» مجادله جلیلی با روحانی هم در نوع خود جالب بود، زیرا که وقتی روحانی در دفاع از خود به کتاب البرادعی اشاره کرد، جلیلی هم گفت که پاسخ روحانی را از همان کتاب البرادعی داد اما نکته اینجا بود که اشاره روحانی به صحبت های سال 82 البرادعی بود ولی جلیلی به صحبت های سال 84 البرادعی اشاره کرد.

اما از نکات بسیار جذاب مناظره، رقابت داغ درونی کاندیداهای اصولگرا بود، به طوری که حتی کاندیداهای ائتلاف 1+2 هم به شدت به هم تاختند و البته دیگر کاندیداهای اصولگرا را هم بی نصیب نگذاشتند. در یکی از قسمت های مناظره، وقتی ولایتی در حمایت از انتقاد رضایی از جلیلی مبنی بر تفریط در سیاست های هسته ای وارد صحبت شد و از این گفت که جلیلی نتوانسته است، توافقات صورت گرفته در مذاکرات زمان لاریجانی را حفظ کند، با واکنش جلیلی مواجه شد و وی از این گفت که صحبت های ولایتی غلط است، ولایتی هم در پاسخ جلیلی گفت:«گویا هرچه بقیه می گویند غلط است و فقط صحبت های ایشان درست است.» البته این آخرین تقابل ولایتی و جلیلی نبود، ولایتی وقتی به دفاع از دیدگاه های خود در زمینه سیاست خارجی می پرداخت، از جلیلی این انتقاد را کرد که دیپلماسی را با فلسفه اشتباه گرفته است و نباید در مذاکرات فقط به بیانیه خوانی قناعت کرد. قالیباف و رضایی هم به انتقاد از ولایتی پرداختند و مخصوصاً قالیباف از این گفت که زمانی که ولایتی با میتران قهوه می خورده است، ما در جنگ موشک های میراژ فرانسه را می خوردیم.

بقیه کاندیداها هم البته نکات جالبی در صحبت های شان بود. غرضی در این مناظره فراتر از انتظار ظاهر شده بود و نقدهایی جدی و اساسی به کاندیداها مخصوصاً به قالیباف و عارف وارد کرد. عارف نیز به شیوه معمولش به دفاع تمام قد از اصلاحات و دولت اصلاحات پرداخت و همچنین با احترام از همه دولت های گذشته یاد کرد و از این گفت که سعیش بر این خواهد بود که صبر و استقامت دولت مهندس موسوی، سازندگی دولت هاشمی، اصلاحات دولت خاتمی و پشتکار آقای احمدی نژاد را سرلوحه کارش قرار دهد و همچنین از این گفت که باعث افتخارش خواهد بود که در تشکیل دولت احتمالی آینده اش، از رقبایش و حتی برنامه های داوطلبین احراز صلاحیت نشده، استفاده کند.

نکته آخر که جالب ترین نکته این مناظره اما به زعم نگارنده این سطور، ائتلاف نانوشته علی اکبر ولایتی به عنوان کاندیدای اصولگرایان سنتی، معتدل و عقلایی با کاندیداهای اعتدال گرا و اصلاح طلب بود. ولایتی بارها و بارها در مقابل انتقاداتی که همفکرانش به وی وارد می کردند، حسن روحانی را به عنوان شاهد حرف های خود یاد کرد و از سوی دیگر کمترین و نرمترین انتقادات را به عارف به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان وارد کرد. همچنین ادب و متانت سعید جلیلی و محمدرضا عارف به عنوان دو کاندیدایی که بیشترین انتقادات را به هم وارد کردند، بسیار به چشم می آمد.

کنایه سایت احمد توکلی به جلیلی

سایت توکلی بخاطر نخواندن نماز اول وقت وسط مناظره به جلیلی کنایه زد و نوشت: جلیلی در فیلم تبلغاتی خود تاکید می کند که حین نماز ظهر از مذاکرات 5+1 بیرون آمده است و نماز اول وقت خود را ترک نکرده است.

او توضیح می دهد که از قبل به غربی ها گفته بودند که هنگام نماز جلسه را قطع خواهند کرد.

برخی انتظار داشتند شب گذشته وی، نه اینکه جلسه را ترک کند اما نسبت به این فریضه مهم به سبک آنچه همواره تاکید داشته است تذکر دهد. البته که این انتظار را خود ایجاد کرده است.

این که کسی مقید به اقامه نماز اول وقت باشد، قطعا پسندیده است، اما این که بخاطر یک امر واجب تر و با اهمیت تر، (مثلا شاید مذاکرات هسته ای) یک مستحب کنار گذاشته شود، ایرادی ندارد.

نکته دیگر آن که مشخص نیست بیان این موضوع که یک امر فردی است و مطرح کردن آن در برنامه مستند تبلیغاتی تلویزیونی تا چه حد در راستای رفتار اسلامی می گنجد.

وضعیت کاندیداهای ریاست جمهوری پس از مناظره فرهنگی

مردم امروز مناظره فرهنگی کاندیداها را به نظاره نشستند. در این مناظره تغییرات ایجاد شده توسط سیما قابل لمس بود. الحق و الانصاف آقای روحانی بسیار خوب ظاهر شد. آنجا که گفت سفیر فرهنگی ما باید شجریان باشد، آنجا که در پاسخ جلیلی اعلام کرد قوه قضایه را متعاقد کردیم که پرونده های دانشجویان را از بین ببرد. آنجا که اعلام کرد افرادی که ادعای ساده زیستی داشتند به روزی گرفتار شدند.

اهم مطالب آقای روحانی:

 با گرامیداشت موسی ابن جعفر(ع) اسوه صبر و مقاومت و با گرامیداشت 15 خرداد و یاد امام راحل. مساله فرهنگ و آسیب های اجتماعی از مهمترین مسائل اجتماعی و ملی ماست. انقلاب ما اساسا یک انقلاب فرهنگی بود و امروز در زمینه فرهنگ آنچه مردم باید شاهد باشند.و نیستند. انقلاب ما انقلاب نور و اخلاق بود. آیا امروز در جامعه ما اخلاقی وجود دارد؟ بزرگانی در جامعه بودند و  هستند که مروج اخلاق بودند. وقتی در رسانه های عمومی سخنی گفته می شود که مردم آشکارا میدانند مبالغه است و آمار غیردقیق و نادرست است. افرادی از مسئولان به دیگران تهمت می زنند بدون اینکه حکم قضایی صادر شده باشد. الناس علی دین ملوکهم. وقتی افرادی که مسئولیت های سنگین دارند اخلاق را زیر پا میگذارند چه باقی می ماند؟ اعتماد عمومی از بین می رود و این همه چک های بی محل و اعتیاد هر روز آمارش زیاد می شود. حاشیه نشین ها زیاد می شوند. طلاق ها در یک سال گذشته 7 درصد رشد داشته. همه آسیب های اجتماعی با بررسی ما در مرکز تحقیقات استراتژیک کردیم رو به افزایش بوده برای اینکه مبنای فرهنگ صدمه دیده است؟ من در میان انواع راهکار های مختلف مهمترینش را تمرکززدایی میدانم. تا زمانی که فرهنگ ما دولتی است مسائل ما حل و فصل نخواهد شد. تا زمانی که به جای تعمیق به ترویج بپردازیم مسائل ما حل و فصل نمیشود. تا زمانی که دنبال کمیت باشیم و هر روز آمار بدهیم و حتی آمار تولید کنیم اما دنبال اثربخشی نباشیم مسائل حل نمیشود. دولت باید در فرهنگ سیاستگذار باشد و نظارت و حمایت کند. اولین حمایتش شفافیت مقررات و فضای امن در جامعه است اما باید کار را به صاحبان اصلی اش یعنی اصحاب هنر واگذار کنیم. 

 من فکر می‌کنم ما امروز مشکلات بسیار زیادی در بخش فرهنگ داریم که باید به آن بیشتر توجه کنیم. فضای فرهنگی ما برای فعالیت فرهنگی باید دارای امنیت باشد. ناامن بودن فضای فرهنگی باعث می‌شود اصحاب فرهنگ دغدغه‌های خاطری داشته باشند که بسیاری از آن بی‌مورد است و نگرانی از سانسور داشته باشند که برخی ضرورت ندارد و برخی را می‌شود حذف کرد. قوانین را می‌شود شفاف تدوین کرد تا اصحاب هنر بتوانند خلاقیت داشته باشند و در فضای ناامن خلاقیتی به وجود نمی‌آید تا ایده‌ای خلق شود و تبدیل به هنر و کالای فرهنگی قابل عرضه به جامعه شود. امنیت فضای فرهنگی برای ما مهم است.

نکته دیگر صیانت از باورهای دینی است که امروز مورد هجمه وسیعی قرار گرفته است. متاسفانه برخی مسئولین به جای اینکه باورهای دینی مردم را تقویت کنند در سال‌های اخیر به تضعیف آن پرداخته‌اند. هر مدیریت ناکارآمدی را به یکی از مقامات دینی یا نعوذ‌بالله به امام دوازدهم نسبت داده‌اند. امروز قشری‌گری و خرافات به نام دین در جامعه رواج پیدا کرده است. ما تا چه وقت می‌خواهیم این مسیر را ادامه دهیم. باید عقلانیت را در فهم مسائل دینی ترویج کنیم. ما باید رفتار دینی را ترویج کنیم و به سراغ باورها برویم. اینقدر بر بایدها تکیه نکنیم. هر روز یک بخشنامه و دستورالعمل صادر نکنیم. اگر باورهای دینی را تقویت کنیم مردم می‌دانند چطور فرهنگ را تقویت کنند زیرا می‌دانند فرهنگ، باور، زندگی و هنجار آنهاست. ما باید به صیانت ازباورهای دینی بپردازیم تا هم دین را از خرافات و افکار موهوم جدا کنیم و هم راه واقعی برای تقویت فرهنگی جامعه به ویژه فرهنگ ملی و دینی را در پیش بگیریم.

البته آقای عارف نیز مطالب خوبی مطرح کردند:

تسلیت رحلت آیت الله طاهری و گرامیداشت 15 خرداد و تسلیت شهادت امام معصوم. تبریک پیروزی تیم ملی فوتبال. فرهنگ و هنر جزو اولویت های من است. به طور طبیعی هم اجتماعی و هم فرهنگی جزو اولویت های من است. اول باید نگاه و نگرش به فرهنگ و هنر تغییر یابد. تصدی گری دولت باید به حداقل برسد در این زمینه. امور فرهنگی و هنر باید به اهل فرهنگ و هنر سپرده شود. نگاه ما مبتنی بر اعتماد است و فکر نکنیم با انتخاب یک مسئول فرهنگی مشکل فرهنگ و هنر ما حل می شود. فعالین فرهنگ و هنر کارمندان دولت نیستند که با بخشنامه و بودجه بخواهیم به تولید آثار فرهنگی و هنری به صورت دستوری وادار کنیم. فرهنگ و هنر بومی‌ترین محصولات ماست که باید استفاده کنیم. در تولید فیلم مقام اول منطقه را داریم اما در زیرساخت ها وضعیت خوبی ندارم.

باید در برنامه های توسعه مان فرهنگ و هنر و امور اجتماعی جایگاه ویژه داشته باشد. همانطور که در صحبت های روحانی اشاره کردم نگاه ما این است که تلاش در فرهنگ و هنر یک حق است و امتیاز نیست. قبلا فکر میکردند امتیاز است و حق نیست و هر وقت لازم باشد امتیاز را میگیرم. مانند حذف روزنامه ها و انتشار کتاب و جلوگیری از پخش فیلم و تعطیلی خانه سینما. به جای کنار گذاشتن برجستگان فرهنگ و هنر بر اساس سلیقه باید سعی کنیم از اینها به عنوان سفرای فرهنگی برای رساندن پیاممان به دنیا استفاده کنیم.

 آقای روحانی نکته جدی را مورد اشاره قرار دادند و آن بحث تمرکززدایی بود اما آیا با این کار نگاه قیم‌مابانه‌ای که دولت به مسائل فرهنگی دارد حل می‌شود یا خیر؟ آیا فعالیت در بخش‌های هنری را حق می‌دانید یا امتیاز؟ متاسفانه تا الان برخوردی که شده اینگونه بوده که این به عنوان یک امتیاز مطرح بوده بنابراین دولت به راحتی به خود اجازه می‌داد که این امتیاز را سلب کند. مثلا با یک روزنامه به دلیل چاپ یک مقاله و اختلاف سلیقه برخورد می‌شود و روزنامه تعطیل می‌شود، یا در مساله خانه سینما اختلاف سلیقه‌ای بین وزارت ارشاد و خانه سینما ایجاد می‌شود که باعث تعطیلی خانه سینما می‌شود. چه کار می‌کنید که بعد از تمرکززدایی این نهادهای مردمی بتوانند فعالیت‌یشان را در چارچوب قانون ادامه دهند؟

هر چند که در برنامه های قبلی به نظر بنده آقای عارف بهتر ظاهر شده بود ولی در این مناظره آقای روحانی روانتر ظاهر شد و پیش بینی حقیر این است که نظر مردم در مورد این مناظره به نفع آقای روحانی خواهد بود.

دلایل افزایش آرای آقای عارف

9 روز دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود. پس از رد صلاحیت آقای هاشمی و عملکرد متین ایشان در مقابل رد صلاحیت، تعداد قابل توجهی از اصول گرایان منتقد آقای هاشمی به جبهه حامیان ایشان پیوستند. افرادی مانند آیت الله راستی کاشانی، حائری شیرازی، طباطبایی از جمله این افراد هستند. بنده معتقدم که آقای هاشمی با توجه به شرایط موجود و به دلیل اهمیتی که به نظرات مردم قائل بودند وارد صحنه انتخابات شدند و بعد از ادای تکلیف و عدم پذیرش توسط شورای نگهبان با کمال میل نظر شورای نگهبان را پذیرفتند. پس از حذف ایشان موج ایجاد شده در جبهه حامی آقای هاشمی به سه گروه تقسیم شدند، عده ایی از آقای عارف حمایت کردند، عده ای از آقای روحانی و جمع کثیری نیز سکوت را برگزیدند. قبل از شروع تبلیغات نظر سنجی ها نشان می داد که آرای آقای روحانی بیش از آقای عارف است ولی پس از شروع تبلیغات و شناخت بیشتر مردم از کاندیداها آرای آقای عارف افزایش قابل توجهی یافت. این موضوع هم از نظرسنجی های عملیاتی و هم از نظرسنجی های اینترنتی مشهود است(نظرسنجی های اینترنتی به دلیل کاربران خاص قابل اعتماد نیستند ولی مقایسه نظرسنجی های اینترنتی قبل و بعد از تبلیغات در سیما افزایش آرای آقای عارف را نشان می دهد.)

 عمده دلایل آن به شرح ذیل است:

 1- ساده و سلیس بودن سخنرانی های آقای عارف

2- انتصاب با افتخار خود به طور شفاف و مکرر به آقای خاتمی

3- سابقه اجرایی زیاد و مثبت ایشان در 30 سال گذشته

4- موضع گیری قاطع ایشان در عدم پاسخگویی به سوالات توهین آمیز مناظره در سیما

5- پاسخ قاطع ایشان به آقای قالیباف در مورد بی صاحب بودن آلودگی هوا و موضوعات محیط زیست در تهران

6- صداقت در گفتار و رفتار در طرح موضوعات مختلف

7-شجاعت در طرح موضوعاتی مانند لشتباه بودن ورود نظامیان به اقتصاد کشور

8- حظور ذهن قوی در موضوعات به دلیل تیزهوشی

عارف یا روحانی کدام یک گزینه اصلی و کدام یک با ایثارگری کنار می کشند؟

ثبت نام و حضور هاشمی در انتخابات موجی از تحرک و امید را در جامعه ایجاد کرد. یکی از رسمی ترین شاخص های سنجش عمومی آثار این حضور نرخ ارز و سکه و دلار بود که بلافاصله از خود واکنش مثبت نشان داد و کاهش یافت. عدم تأیید هاشمی در مقابل شوک سنگینی بر پیکر جامعه وارد ساخت و دوباره شاخص به جای خودش برگشت... اما موضع گیری حکیمانه و بزرگوارانه هاشمی جامعه را به پرهیز از هرگونه عکس العمل منفی و یا تندی وادار ساخت.

کاندیداهای هشت گانه مانده در عرصه انتخابات، رقابت و فعالیت انتخاباتی و تبلیغاتی خود را آغاز نموده اند. به نظر می رسد هر چه زمان می گذرد با فروکش نمودن موج ناراحتی رد صلاحیت و تقویت واقع بینی و رفع شرایط شوک زده، شرایط به نفع روحانی و عارف در حال تغییر است. احساس عمومی جامعه این است که این دو متعلق به دو جریان موفق مدیریتی و اجرایی کشور یعنی دولت های سازندگی و اصلاحات هستند.

جامعه تصور دارد که سایر کاندیداها کم و بیش در ادامه جریان موجود در کشور حرکت خواهند کرد و تغییر قابل توجهی در شرایط رخ نخواهد داد. اما تنها با رأی آوردن عارف یا روحانی زمینه ای برای تغییر فراهم می شود. چون در اینصورت جریان وسیع اصلاحات و مدیران و نخبگان دوران سازندگی و اصلاحات به طور طبیعی به حمایت یکی از ایندو که پیروز انتخابات باشد، بر خواهند خواست.

آنچه مسلم و بدیهی است این است که حضور هر دو این عزیزان ضریب اطمینان دست یابی به پیروزی را به حداقل کاهش می دهد. و یا اینکه یکی با شرایط ناپایدار و شکننده به دور دوم می رسد. البته شاید هم بر اساس یک احتمال هر دو به دور دوم برسند که قدری خوشبینانه خواهد بود.

در چنین شرایطی بهترین گزینه ائتلاف خواهد بود. کنار آمدن یکی به نفع دیگری و همکاری مشترک موثر در دولت آینده. بدیهی است که اگر دکتر روحانی و دکتر عارف به این تفاهم برسند که امر بعیدی نیست، پس از آن زمینه حمایت مشترک خاتمی و هاشمی را بر کاندیدای واحد فراهم خواهند ساخت. بدون ائتلاف نه هاشمی و نه خاتمی آمادگی حمایت رقابتی نخواهند داشت.

مردم و دوستداران انقلاب و نظام از این دو عزیز انتظار دارند که با درس گرفتن از تجارب تاریخی اجازه ندهند با هر دلیل و منطقی که ممکن است بر اساس آن عمل کنند، شکست یک جریان اثربخش و کارامد با حذف هر دو از صحنه مدیریت کشور حذف شوند.

مردم از اندیشمندان و بزرگان سیاسی که سال های طولانی سابقه خدمت و تلاش داشته انتظار دارند که منافع و مصالح ملی را بر منافع و خواست های شخصی شان ارجح بدانند. تجربه نادرست و ناموفق انتخابات 84 به هیچ وجه نباید تکرار شود. اشتباه بزرگ و استراتژیک 2-3 نفر در انتخابات 84 همه مصائب بعد از آن را ر قم زد. اگر در آن زمان یکی دو نفر به نفع دیگری کنار می رفتند، شاهد 8 سال از دست دادن فرصت های طلایی و ناکامی های مدیریتی و اجرایی و آثار سو اقتصادی، مدیریتی و بین المللی و وقایع تلخ سال 88 و بعد از آن نمی بودیم. بزرگان بزرگی خود را در چنین موقعیت ها و لحظات سرنوشت سازی با اتخاذ یک تصمیم خداپسندانه نشان خواهند داد و در تاریخ ماندگار خواهند شد.

همه موثرین اعتقاد دارند با شناختی که از هر دو کاندیدای محترم سراغ هست، و هر دو برخوردار از وفاداری به نظام، اسلام و ایران، سعه صدر، مردم دوستی و خدمت گزاری، صداقت و تعهد، تقوی، اعتدال و نجابت هستند، با پذیرش حاکمیت بزرگان مورد قبول طرفین، اجر بزرگ الهی و دعای همیشه ماندگار مردم را نصیب خویش خواهند ساخت و عملا نشان می دهند هر دو شایسته بزرگی هستند و با پذیرش این تصمیم کشور را از تداوم ناکامیها و ناکارآمدی ها و مردم را از رنج و بیکاری نجات خواهند داد. لحظات، لحظات حساسی است. اقدام در موقع و زمان مناسب خود شایسته ستایش است.

ذکر این نکته ضروری است که تا این لحظه تصمیم به شرکت در انتخاب نگرفته ام و یکی از مسائلی که موجب حضور اینجانب در انتخابات می شود یک گزینه ایی شدن گزینه های عارف و روحانی است. ذکر این نکته ضروری است که الحق و الانصاف عارف و روحانی در این چند روز شوک بزرگی بر انتخابات وارد کرده اند و جو امنیتی ایجاد شده در 4 سال گذشته را تا اندازه ایی تعدیل کرده اند و این پیروزی کمی نیست. ورود به بحث هایی مانند جلوگیری از هتک حرمت افرادی مانند هاشمی، خاتمی، موسوی،کروبی و حتی احمدی نژاد توسط عارف و یا اقدام برای رفع حصر و زندان افراد خدوم کشور توسط آقای روحانی واقعاً ستودنیست.

تصویری از آیت الله هاشمی رفسنجانی و دکتر حسن روحانی در جبهه ها

دوستان این تصویر از آیت الله هاشمی و دکتر روحانی در جبهه های غرب است. ببینید و قضاوت کنید و نظر بدهید. 

به مناسبت 13 رجب و سوم خرداد

                  تمام لذت عمرم همین است           که مولایم امیرالمومنین  است

                                                                                                میلاد حیدرکرار و روز پدر بر همه مسلمین تهنیت باد

 این نخل ها و دیوارهای نیمه ویران شهادت خواهند داد. این خاک خواهد گفت که روزی عده ای پیر و جوان چطور از جان گذشتند و نجاتش دادند.

این نخل ها شاید در میانه جنگ و دود و آتش بی سر شدند ولی چشم هایشان تا ابد به دنبال آنانی است که مقدس شمردند شان و برای رهایی از دست دشمن روزها وشب ها جنگیدند تا دوباره پس گرفته شوند.

تا دوباره این خاک خوزستان نام بگیرد و ایران خطابش کنند.

این خاک شهادت خواهد داد که روزی عده ای از جان گذشتند تا گربه ایران تغییر شکل ندهد. تا این دیار برای همیشه کنار هم بماند.

این نخل ها شهادت می دهند که روزی با خون آبیاری شدند. این آسمان و زمین خواهند گفت که خرمشهر خونین شهر شد تا دوباره خوزستان باشد. آن روز اولویت تمام آنانی که جنگیدند و خون دادند خوزستان بود. ایران بود.ایرانی آباد و آزاد.

اگر روزی کسی یادش رفت فقط کافیست لحظه ای در خوزستان گام بردارد تا از خاک آن٬از نخل های سوخته و دشت تب کرده این دیار خجلت زده بماند تا ابد.

از خون های ریخته و اروند نمی گویم. از پیکرهای گم شده در شلمچه حرف نمی زنم که اگر کلمه ای گفته شود گوینده اولویت بندی بین خوزستان و هر کشوری در دنیا باید تا ابد شرمنده نخل و خاک و مردم و محمد جهان آرا باشد تا قیامت.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

35 روز مقاومت برای جلوگیری از سقوط خرم شهر و 25 روز نبرد برای فتح خونین شهر

۳۵ روز مقاومت کردند. خانه به خانه عقب رفتند.۳۵ روز حاضر نبودند که پا پس بکشند حتا اگر کشته شوند.جنازه شهدا در خانه ها و روی پشت بام ها مانده بود. اما چهارم آبان ۱۳۵۹ کار تمام شد شهر کامل در دستان دشمن اسیر شد.

هیچ کس نمی داند تا سوم خرداد ۱۳۶۱ یعنی ۵۷۵ روزپس از آن روز شوم چه بر سر شهر آمد اما وقتی شهر بازگرفته شد ویرانه ای بود که نام خرمشهر را به یدک می کشید.

سی دقیقه از بامداد دهم اردیبهشت ماه ۱۳۶۱ که گذشت بیت المقدس بزرگترین و طولانی ترین عملیات دفاع مقدس با رمز یا علی ابن ابیطالب(ع) شروع شد.

این عملیات از آنجا اهمیت بیشتری پیدا می کند که تنها یک ماه بعد از عملیات فتح المبین و شکسته شدن حصر آبادان اتفاق افتاد. نیروهای عراقی خسته شکست قبلی بودند که تقریبا در همان محور عملیات سنگین دیگری انجام شد.

پیام حمله از قرارگاه کربلا به وسیله بی‌سیم به تمام قرارگاه‌ها مخابره و بلافاصله به تمام تیپ‌ها اعلام و به این ترتیب مرحله اول عملیات آغاز شد.

بعد شنیدن رمز عملیات بود که نیروها با گذشتن از رود کارون و استقرار در جاده اهواز _‌‌‌‌ خرمشهر بیش از ۸۰۰ کیلومتر مربع را پاکسازی کردند و این مقدار با توجه به مانع طبیعی عظیمی که در پیش داشتند، یعنی رودخانه کارون، موفقیت بزرگ این عملیات را آشکار می کند.
نیروهای رزمنده – که از ساعت ها قبل در انتظار فرمان حمله بودند – در تمام محورهای عملیات به دشمن حمله ور شدند. در محور قرارگاه قدس، هوشیاری دشمن و وجود استحکامات متعدد، موجب شد نیروها تنها قسمتی از منطقه جنوب رودخانه کرخه کور را به عنوان سرپل تصرف کنند. در محور قرارگاه فتح، یگان ها پس از عبور از کارون خود را به جاده اهواز – خرمشهر رساندند و به ایجاد استحکامات و جلوگیری از نقل و انتقال و تحرک دشمن در این جاده پرداختند. نیروهای قرارگاه نصر نیز اگر چه پیشروی کردند، اما نتوانستند با نیروهای قرارگاه فتح الحاق کنند. نیروهای عراقی با درک محورهای عملیات قوای ایران و اهداف آنان، پس از سازمان دهی نیروهایش، پاتک کرد. اولین پاتک سنگین دشمن در محور قرارگاه قدس و از جنوب رودخانه کرخه کور شروع شد که پس از ساعت ها درگیری، این پاتک خنثی شد. در محور قرارگاه فتح نیز در حالی که نیروها در حاشیه جاده مستقر بودند، دشمن از عدم الحاق بین دو قرارگاه فتح و نصر استفاده کرد و با رخنه در شکاف میان قرارگاه ها، فشار شدیدی بر نیروهای ایران وارد آورد.

دشمن نیروهایش را در غرب جاده اهواز – خرمشهر و در نزدیکی مرز و حوالی شلمچه سازمان داده و می کوشید نیروهای ایران را از پشت جاده عقب براند. این جاده تنها موضعی بود که رزمندگان می توانستند با استقرار در پشت آن، با پاتک های دشمن مقابله کنند.

پاتک عراق برای تصرف جاده شروع شد؛ نبردی سخت درگرفت. رزمندگان اسلام به نبرد با تانک ها پرداختند. در این درگیری اگر چه تانک های عراقی توانستند قسمتی از جاده را تصرف کنند و روی آن مستقر شوند، لیکن با مقاومت رزمندگان این استقرار دوام نیاورد و دشمن با شکست این پاتک ناچار به عقب برگشت.

در پایان روز اول، وضعیت کلی عملیات به این ترتیب بود که قرارگاههای نصر و فتح، سرپلی به مساحت ۸۰۰ کیلومتر مربع را تصرف کرده بودند. قرارگاه قدس نیز به غیر از دو محور، در بقیه محورها نتوانسته بود از رودخانه کرخه کور عبور کند.

ترمیم رخنه ای که به طول ۱۰ کیلومتر روی جاده اهواز – خرمشهر وجود داشت و می توانست به الحاق کامل قرارگاه نصر با قرارگاه فتح بینجامد و همچنین تصرف اهداف مرحله اول قرارگاه قدس در دستور کار شب دوم عملیات قرار گرفت که با انحام آن، در برخی محورها رخنه های موجود ترمیم شد، لیکن تا ۴۸ ساعت بعد همچنان برخی از رخنه ها باقی بود تا اینکه سرانجام پس از پنج روز، خط سرپل از کیلومتر ۶۸تا کیلومتر ۱۰۳ تثبیت و کلیه رخنه ها ترمیم شد.

و این پایان مرحله اول عملیات بود. نیروهای دو طرف همچنان آتش به روی هم داشتند.

مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس با رمز (یا علی بن ابیطالب) در ساعت یک بامداد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱ از جاده اهواز _ خرمشهر به سمت مرز به منظور آزادسازی بندر استراتژیک خرمشهر آغاز شد و نیروهای ایران تا شلمچه پیش رفتند، این بخش از عملیات از دو جهت مهم است: اول آن که با کمی پیشروی نیروهای اسلام به کناره‌های اروند رود می‌رسیدند و بیش از سه لشکر عراق در محدوده بسیار کوچکی به محاصره درمی آمد و باقی ماندن این سه لشکر، آن هم به طور متراکم در این ناحیه یک اشتباه بزرگ از طرف دشمن بود.

ثانیاً: باید دانست که هر کیلومتر پیشروی در این ناحیه با ده‌ها کیلومتر پیشروی در نقاط دیگر برابر بود. زیرا عراق نیروی زیادی در شمال و غرب خرمشهر مستقر کرده بود و هر کیلومتر پیشروی به معنی صدها کشته و مجروح و اسیر برای دشمن به حساب می‌آمد.
همچنین هر کیلومتر پیشروی، محاصره‌ ناقص کنونی را تکمیل می‌کرد و جاده مواصلاتی سه لشکر عراق را تحت کنترل آتش و در نهایت تحت کنترل کامل نیروهای ایران درآورد.

ساعت سه بامداد روز ۱۸ اردیبهشت ایران شاهد سریع‌ترین فرار عراق از منطقه جفیر و تعقیب و پاکسازی منطقه توسط نیروهای خودی بودیم و در ساعت ۱۰صبح نیروهای ما توانسته بودند جاده اهواز _ خرمشهر را تا نقاطی که در مرحله اول به دست ما افتاده بود، کاملاً پاکسازی کرده و نیروهای شمال و جنوب ما را به هم مرتبط کنند.

پس از این‌که عراق با تحمل ننگ فرار مفتضحانه‌اش توانست نیروهای زیادی را از انهدام نجات دهد. به طور کلی نیروهایش را روی محور شلمچه _‌خرمشهر و جاده آسفالت ارتباطی آن تمرکز داده و پاتک‌های شدیدی را همراه با آتش سنگین توپخانه و بمباران هواپیماهایش شروع کرد.

با پیدایش اوضاع جدید و آگاهی از آشفتگی دشمن، تصمیم گرفته شد با وجود خستگی مفرط رزمندگان – که بر اثر چند مرحله پیشروی توام با نبردهای شدید شبانه روزی با دشمن ایجاد شده بود – در اجرای مرحله سوم عملیات تعجیل شود. در این مرحله از عملیات قرار شد قرارگاه فتح در عمق ۶ کیلومتری نوار مرزی نیروهای دشمن را منهدم کند؛ قرارگاه نصر نیز ضمن پاک سازی منطقه حد فاصل جاده خرمشهر – اهواز تا نهر عرایض از وجود دشمن، در منطقه شلمچه پیشروی کند؛ قرارگاه قدس هم ماموریت یافت در منطقه کوشک، طلاییه، دشمن را تا پشت مرز عقب براند. عملیات در ساعت ۲۲روز۱۱۹ اردیبهشت آغاز شد و هر چند تلفات و خسارات سنگین بر دشمن وارد آمد، لیکن هوشیاری و تمرکز نیروهای عراقی در خطوط پدافندی موجب شد رزمندگان اسلام نتوانند به اهداف تعیین شده در این مرحله از عملیات دست یابند.

پس از مرحله سوم عملیات بی درنگ فرصت لازم در اختیار یگان ها قرار گرفت تا به بازسازی و تجدید سازمان نیروهای خود بپردازد. در این میان قرارگاه فجر نیز با سه تیپ پیاده وارد منطقه شد. سپس در جلسات متعددی عملیات مرحله چهارم به این شکل طراحی شد که قرارگاه نصر با حرکت در امتداد مرز به سمت جنوب، ضمن بستن جاده شلمچه، خود را در محور نهر خین به اروند رود برساند؛ قرارگاه فجر در جناح میانی و در امتداد نهر عرایض به سمت اروند رود پیشروی کند؛ قرارگاه فتح نیز در امتداد جاده اهواز – خرمشهر و برای آزادسازی خرمشهر وارد عمل شود.

عملیات در این مرحله از ساعت ۲۲/۳۰ روز اول خرداد ماه آغاز شد. قرارگاه نصر در امتداد مرز پیشروی کرد و موفق شد جاده شلمچه را مسدود کند. قرارگاه فجر نیز توانست ضمن تامین پل نو، نیروهایش را به اروند رود برساند. اما قرارگاه فتح به دلیل حساسیت و هوشیاری دشمن نتوانست به اهداف مورد نظر دست یابد و با روشن شدن آسمان، در منطقه پلیس راه جاده خرمشهر – اهواز متوقف شد. به این ترتیب، محاصره خرمشهر کامل شد، اما نیروهای عراقی همچنان در داخل شهر مقاومت می کردند. دشمن برای خارج کردن نیروهایش از محاصره در محدوده پل نو و نهر عرایض از سمت غرب (شلمچه) و شرق (خرمشهر) چندین بار پاتک کرد اما با مقاومت یگان های ایرانی مستقر در منطقه، این پاتک ها به شکست انجامید. سپس دشمن نیروهای خود را از شمال شرقی خرمشهر به درون شهر آورد تا توان خود را برای حفظ اشغال خرمشهر تقویت کند.

صبح روزسوم خرداد رسید. حلقه محاصره خرمشهر تنگ تر شد و انبوه نیروهای دشمن که دو روز محاصره در هوای گرم طاقت شان را به سر آورده بود مقاومت را بی تاثیر دانستند و با خروج از مواضع خود در تمام شهر، در چند ستون طولانی و کنار هم به سوی پلیس راه آمدند و در حالی که تکبیر می گفتند و شعار الموت لصدام و دخیل الخمینی سر می دادند، خود را تسلیم کردند.

و این پایان نبرد ۲۵ روزه عملیات بیت المقدس بود. هیچ کس نمی داند اولین کسی که پا روی خاک خرمشهر گذاشت چه کسی بود.

آنجا میانه شهر مسجد خرمشهر انتظار رزمندگان را می کشید تا یک بار دیگر پرچم ایران را بر فراز آن به اهتزاز درآورند.

خرمشهر ۳۵ روز مقاومت کرد.۵۷۵ روز به اسارت گذراند و ۲۵ روز انتظار آزادی کشید تا نیروهای ایرانی وارد شهر شوند.اما بیش از ۲۰ سال صبر کرد تا بازسازی اش انجام شود و هنوز هم جای جای این شهر ویرانه های باقی مانده از جنگ خودنمایی می کند.

خرمشهر آزاد شد در حالی که فرمانده مقاومتش محمد جهان آرا هشت ماه بود که به شهادت رسیده و از آسمان نظاره گر آزادسازی خرمشهر بود.